Maki , róże , piwonie i lawenda.

Witam serdecznie wszystkich którzy zaszczycacie mnie swoimi odwiedzinami.

Mam nadzieję , że miło spędziliście ten weekend .

Ja niestety pracowałam , ale i tak się cieszę .

Bo wreszcie nastała pora roku którą lubię najbardziej , i czas moich ukochany kwiatów ,

które udało mi się wychodować na małym skrawku zieleni pod balkonem,

i pod oknem kuchennym .

To dowód na to , że kwiaty rosną nie tylko w ogrodach , ale jak się postaramy

to możemy ukwiecić najmniejszy skrawek naszego świata.

Musiałam zrobić wczoraj dwa bukieciki , jeden dla mojej mamy a drugi dla bratowej.

W związku z tym faktem postanowiłam zrobić małą sesje zdjęciową tym

przepięknym  kwiatom  .

jestem z nich bardzo dumna bo są moje !

Pamiętam jak niektórzy patrzyli ironicznie na mnie kiedy wspominałam o tym

że chce posadzić kwiaty . 

Spełniłam swoje marzenie , mieszkając w bloku nie mam takich możliwości 

jak Ci którzy dysponują ogrodami , ale zawsze można spełnić swoje marzenia ,

chociaż w niewielkim stopniu.

Kocham maki ! od zawsze , odkąd pamiętam te delikatne , ale

majestatyczne i dumne kwiaty czarowały mnie swoja urodą. 

zawsze marzyłam aby cieszyć się nimi z bliska i o każdej porze dnia .

Mijając je na polnej drodze zrywałam czasem , ale rzadko udawało mi się dowieźć do domu .

Potem marzyłam o nich przez cały rok .

Razem z chabrami tworzą wspaniały duet .

Są wdzięcznym motywem moich haftów i tylko tak mogą dotrwać do zimy .

Teraz kiedy pojawiły się odmiany , które możemy posadzić w naszych ogródkach 

dostęp do nich jest łatwiejszy. Ja mam maki o różnych odcieniach czerwieni , różu i białe !

Wczoraj zakwitły własnie białe maki , muszę zrobić szybko zdjęcia nim przekwitną .

Myślę o tym by zrobić haft z białymi makami.

Moje bukieciki pozują na tle mojej pierwszej krzyżykowej serwety, która wykonałam

przed laty , pamiętam , że byłam z niej bardzo dumna. Wzór zaczerpnęłam  '' Burdy ''

wtedy była to jedna z niewielu zachodnich gazetek która stanowiła zródło moich fascynacji .

Nie było wtedy dostępu do aidy jak jest teraz , dlatego haftowałam na tkaninie , która nakładało się na len

a po wyszyciu wypruwało . Haft zostawał na tkaninie .

Rozchylone płatki róż przyciągają wszelkiej maści owady szukające pyłku.

uwielbiam obserwować pszczoły i trzmiele , które zwabione obfitością kwiatów 

odwiedzają mój balkonik.

Biegam wtedy z aparatem by uchwycić te wyjątkowe chwile.

Może to pszczółka z pasieki mojego ojca?

Róże i lawenda wspaniałe połączenie , zobaczyłam kiedyś takie zdjęcie w internecie i zapragnęłam 

przenieść to na swój grunt.

Jako pierwsza zasadziłam hmm jasno różową różę , miała być biała .

Jak rozkwitnie to pokażę ja w całej krasie.

Zauważyłam ,że tej odmiany nie imają się mszyce ! Ciekawe dlaczego?

Z tamtego roku przetrwały mi trzy krzewy lawendy , w tym roku posadziłam jeszcze dwa .

Trzy krzaczki mam w doniczce na balkonie by cieszyć oczy bliżej .

Na jesień chyba przesadzę do gruntu by nie zmarzła .

A to zdjęcie dopiero rozkwitającego krzewu , dzisiaj jest już obsiany kwiatami.

wczoraj musiałam ściąć kilkanaście gałązek nim zdesperowane małe dziewczynki nie oberwały mi wszystkich hi hi. Dostały po różyczce obiecując ,ze nie będą zrywały same hi hi , zobaczymy !

Już niedługo pokażę wam mój mały stoliczek , którego nie mogę się już doczekać.

Będę mogła wreszcie pic kawę i haftować na balkonie nie martwiąc się gdzie postawić filiżankę ,

czy koszyczek z robótką.

Ten talerz , na którym stoi bukiecik wykonany jest technika decupage,

niestety nie przez mnie chociaż bardzo bym chciała.

Autorką talerza jest moja chrzestna , która połknęła bakcyla decu,

dlatego ja mam małe szanse by się nauczyć tej techniki , jedna w rodzinie wystarczy hi hi.

Ta lawenda jest juz mocno oskubana hi hi , ale zawsze chciałam mieć małe bukieciki 

we wazonie . Mam nadzieję , że jeszcze urosną nowe gałązki .

A to zdjęcie piwonii  mojej kuzynki , uwielbiam jej biały kolor , mam nadzieje , że na jesień

zasadzę mój krzaczek.

Moja jest ta różowa ,  na tle maku który szykuje się do zakwitnięcia , rozsiały się  wsród 

jedynego krzaczka piwonii , która niestety już przekwita.

Oprócz białej marzy mi się czerwona , tylko gdzie ja je posadzę !

  

A na koniec ukochane zwierze mojej rodziny  , młoda mama w czasie wypoczynku.

kocię mojego brata i jego dzieci.

I tym zdjęciem kończę  moja długą opowieść o kwiatach  i mojej miłości do nich.

To nie jedyna i nie ostatnia opowieść , mam nadzieję ,że zyjecie i nie zanudziłam Was na śmierć , ale kto jak nie Wy mnie wysłucha...

Pozdrawiam serdecznie i ciekawe kto złapie licznik...

Luna